Voor het eerst in dagen, wat zeg ik, weken, voel ik me een beetje rustig worden: hier kan ik voorlopig blijven. De mensen zijn vriendelijk en als het me lukt om oom Charlie te helpen, doe ik ook nog eens wat goeds. Het is sowieso lang geleden dat ik iets nuttigs heb gedaan, bedenk ik me beschaamd en vraag mezelf voor de zoveelste keer af waar het in godsnaam mis is gegaan met me. Ik ga het goedmaken.
Van Graceland naar Rainbow Lake
Vorige zomer las ik van Marijke Vos Ik kom je halen! een vet leuke feelgoodroman met als ingrediënten een doldwaze roadtrip, een vleugje suspense en vooral veel Elvismuziek. En ik werd aangenaam verrast: het was een onwijs fijn boek dat gewoon heel vermakelijk en leuk was. Toen ik erachter kwam dat Marijkes volgende boek bij het ebook only-fonds LOFT Books van uitgeverij Ambo | Anthos zou verschijnen, was ik meteen enthousiast: een Nederlandse vrouw die in een crisis naar Canada vertrekt om daar iets nieuws op te bouwen, compleet met knappe sheriff? I was so in. Het klonk onwijs leuk en na de goeie ervaring met Ik kom je halen! kon het bijna niet misgaan. En dat ging het dan ook niet, want ik heb ontiegelijk genoten van dit boek!
Beelden van vroeger schieten door mijn hoofd. De tent in de woonkamer, de vele cadeautjes en onverwachte bezoekjes. Ik zie Miranda en mezelf nog gillend door de woonkamer rennen met oom Charlie lachend achter ons aan. Ik zet mijn oude oom Charlie en de man die ik de afgelopen dagen heb horen en zien rondscharrelen door de stofwolken van het vervallen en vieze huis in gedachten naast elkaar en kan nog steeds niet geloven dat ze één en dezelfde zijn.
Oom Charlie in Canada
Jenny is er een tijdje heilig van overtuigd geweest dat ze helemaal hoteldebotel verliefd is op haar steenrijke verloofde Terrence. Maar uitgerekend op de dag van haar bruiloft beseft ze dat hij toch niet echt is wie ze dacht en dat zijn wereld de hare niet is… en dat ze dringend behoefte heeft aan een nieuwe start. Ze laat alles in Nederland achter en springt op een vliegtuig naar het piepkleine dorpje Rainbow Lake in Canada, waar ze bij haar van de familie vervreemde oom Charlie een nieuw thuis hoopt te vinden – al is het maar voor tijdelijk. Maar de Charlie die ze aantreft is niet de oom die ze zich herinnert en ook het stadje zelf is lang niet zo bruisend als ze had gehoopt. Als ze wil blijven, zal ze zelf moeten zorgen voor een warm welkom..
Nicholas Sparks-leesvoer
Hoezeer ik ook hou van boeken met duizelingwekkende diepgang, treffende thema’s en een sterke stijl, af en toe wil ik niets liever dan gewoon een heerlijke feelgood-romance om in weg te kruipen, mee te ontspannen en me door te laten vermaken. Van Chanel naar flanel is precies zo’n boek: het leest als een kruising tussen de heerlijk romantische Liefde in Twin Bridges-cowboyromanceserie en een verrukkelijk vertederende en romantische en lichthartige Nicholas Sparks-film waarbij je zo’n fantastisch comfortzone-gevoel krijgt van wegdromen en zwijmelen en vertrouwen op het aandoenlijk gelukkige einde. Het is zo’n boek waarbij je niet hoeft na te denken en gewoon kunt genieten van wat het je biedt. Het leest als een sneltrein en je vliegt erdoorheen, maar tegelijkertijd is het zo’n boek waar je met alle liefde wat langer over doet.
Opeens raken mijn gevoelens voor Branson me doodsangst aan. Ik ben eens eerder halsoverkop verliefd geworden en we weten allemaal waar dat toe geleid heeft. Moet ik niet eerst weten wie ik zelf ben? Wat ik wil?
Oprecht goed
Zo. Nu die suikerspinmodus even lekker heeft staan draaien, gaan we verder. Van Chanel naar flanel is zo’n boek dat… niet per se heel veel diepgang heeft, maar wél een oprecht goed verhaal. Het is romantisch en hartverwarmend en daar kreeg ik maar geen genoeg van, absoluut, maar de schrijfster is er ook in geslaagd een wel degelijk sterk opgezet verhaal te weven dat tegelijkertijd geestig en triest is, spannend en zwijmelzoet en tragisch en hoopvol. Alle elementen versterken elkaar en zijn met elkaar verbonden en daardoor is het echt een goed geheel dat ervoor zorgt dat geen enkel hoofdstuk saai is of uit de toon valt.
Ik breng je naar huis. Wat is thuis? Een motelkamer? Een kroeg? Het vervuilde huis van oom Charlie? Ik weet het niet meer en voel me plotseling enorm eenzaam.
Jenny
Ik vond het bijvoorbeeld in het begin al heel tof hoe Jenny’s oude leven in Terrences wereld en haar liefde voor hem werden geportretteerd: ik was een beetje bang dat dat heel onsympathiek zou gebeuren, maar ik kon juist heel veel begrip opbrengen voor hoe ze zich in eerste instantie voelde en waarom ze uiteindelijk toch een andere keuze maakte: ik denk dat ik het misschien wel net zo had gedaan. Het geeft Jenny’s verhaal een stukje meer lading en dat is een mooi levendige en realistische manier om het verhaal als het ware in te rollen.
Terwijl je dit leest, hoor ik je denken: heb je zelf niet door hoe oppervlakkig je leven is geworden? Wat is er met je gebeurd? Hoe ga je van boekenwurm naar glossyliefhebber? Van kringloop naar design? Wat ben je voor onmens dat je zomaar je vriendinnen laat vallen? En eerlijk gezegd: ik weet het ook niet. Als je mij had verteld dat ik zo’n oppervlakkig leventje zou gaan leiden had ik je keihard in je gezicht uitgelachen. Ik had nooit gedacht dat ik zo gevoelig zou zijn voor geld, luxe en schone schijn. Want meer dan dat was het niet.
Rainbow Lake
En vanaf het moment dat Jenny het besluit neemt om naar Canada te gaan, wordt het alleen nog maar leuker en beter. De romance met Branson is natuurlijk heerlijk (hoe kunnen we dat nou ooit ontkennen) maar ik vond het vooral heel mooi om te zien hoe Jenny eenmaal daar weer steeds dichter bij zichzelf kwam en echt haar eigen persoon werd, los van Branson en de andere – ook leuk ingekleurde – inwoners. Het spanningselement staat mooi in dienst van Jenny’s ontwikkeling en is tegelijkertijd een beetje bizar en een tikje satirisch, maar het werkt wel goed, evenals de ‘’besmuikte lach’’-humor. Het mooiste vond ik echter het verhaal van Charlie: te midden van de humor en spanning was dat gewoon heel mooi gevoelig en vertederend en eigenlijk ook best triest: ik vind het knap hoe Vos het verhaal op dat moment heel klein en zacht maakte en dat is dan ook wat me het meeste is bijgebleven.
Ik ben mezelf volledig kwijtgeraakt en pas hier in Rainbow Lake, in een oude spijkerbroek en een flanellen blouse, herken ik mezelf weer een beetje terug.
Conclusie
Van Chanel naar flanel is een heerlijk boek waar elke feelgood-liefhebber van zal kunnen genieten. Het verhaal is misschien wat dunnetjes, maar zit niettemin heel kunstig in elkaar met een mooie mix van humor, tragiek, romantiek en spanning en de ontwikkeling van personages Jenny en Charlie voegt een bijzondere extra laag toe. Op de schrijfstijl en eigenlijk op het hele boek valt niets aan te merken: een absolute aanrader voor de fans van Nicholas Sparks-films en van boeken die een suikerspingevoel in je naar boven brengen!
Titel: Van Chanel naar flanel
Auteur: Marijke Vos
Uitgeverij: LOFT Books (Ambo | Anthos)
Verschenen: november 2018
Aantal bladzijden: 185
Genre: feelgood romance
Beschikbaar als: ebook (Kobo Plus)
Voor liefhebbers van: Nicholas Sparks, Debra Eliza Mane
Recensie-exemplaar: nee
ISBN: 9789047204695
| Goodreads | Bol.com | Auteurssite |
